👀 Utrzymywanie kontaktu wzrokowego to podstawa komunikacji, ale także ćwiczenie całego układu nerwowego. To właśnie dzięki niemu dziecko:
- 🔸 uczy się koordynacji wzrokowo-ruchowej (np. trafiania ręką do zabawki, łapania piłki),
- 🔸 rozwija orientację przestrzenną i świadomość własnego ciała,
- 🔸 buduje równowagę i stabilność postawy,
- 🔸 ułatwia sobie nawiązywanie relacji społecznych,
- 🔸 wspiera rozwój mowy oraz emocji.
Brak kontaktu wzrokowego lub jego nietypowy przebieg nie zawsze musi oznaczać poważny problem, ale jest sygnałem, którego nie warto bagatelizować.
Kontakt wzrokowy a fizjoterapia dziecięca
Podczas konsultacji fizjoterapeutycznej specjalista ocenia nie tylko postawę dziecka, napięcie mięśniowe czy wzorce ruchowe, ale także:
- jakość i czas trwania kontaktu wzrokowego,
- podążanie wzrokiem za zabawką czy światłem,
- reakcje na zmiany w otoczeniu,
- integrację bodźców wzrokowych z ruchem.
Dlaczego to takie ważne? Bo kontakt wzrokowy i rozwój psychoruchowy dziecka są ze sobą ściśle powiązane – trudności w jednym obszarze mogą wpływać na inne (np. słabsza kontrola wzroku = trudności z koordynacją ruchową i równowagą).
Jak wspierać rozwój kontaktu wzrokowego w domu?
Rodzice mają ogromny wpływ na to, jak dziecko rozwija swoje zdolności wzrokowo-ruchowe. Oto kilka prostych sposobów:
- Patrz dziecku w oczy podczas karmienia, zabawy czy rozmowy.
- Zachęcaj do podążania wzrokiem za ulubioną zabawką.
- Wprowadzaj gry ruchowe, które wymagają śledzenia obiektu (rzucanie, toczenie piłki).
- Używaj bodźców dźwiękowych i wizualnych jednocześnie – to wspiera integrację zmysłów
Kontakt wzrokowy a rozwój psychoruchowy dziecka to temat, który zasługuje na szczególną uwagę. To właśnie dzięki spojrzeniu maluch buduje relacje, rozwija mowę i emocje, a także ćwiczy całe ciało i układ nerwowy.